Bij Sony weten we heel goed, dat de beste luidsprekers een gelukkige combinatie zijn van kennis en kunst. Geavanceerde computer technieken - zoals de door NASA voor de ruimtevaart ontwikkelde 'NASTRAN' - worden gehanteerd om vele materialen en ontwerpen in onderlinge samenhang 'uit te proberen' in computer-simulatie. Als dan een optimale combinatie gevonden lijkt te zijn, worden er vervolgens honderden uren luisteren aan besteed met echte instrumenten als referentie. Alleen door een dergelijke combinatie van vakmanschap en een grote mate van technologische expertise - Sony is niet zomaar voorloper binnen deze industrie - is het mogelijk geworden luidsprekers te ontwikkelen, die de werkelijkheid meer dan ooit tevoren zijn genaderd. Nastran Deze term, een afkorting voor NASA Structural Analysis, staat voor een methode van computer-analyse van bewegingen van objecten bij zeer hoge snelheid. Met behulp van deze methode is het Sony technici mogelijk gebleken in simulatie honderden conus-ontwerpen in hun bewegingsgedrag te bestuderen, zonder er in feite zelfs maar een te hoeven maken. Duidelijk kan hiermee veel 'gissen' worden omzeild. 
De Fourier-transformatie Dit is een analyse-vorm waarmee van een complexe muzikale trilling de boventonen kunnen worden gemeten. Hiermee werd het voor Sony technici mogelijk zicht te krijgen op de werking van de verschillende speakerunits in een system en konden verschillen met het originele signaal resonanties worden gemeten. Kleuring kon worden opgespoord en het werd mogelijk vrijwel resonantie-vrije behuizingen te fabriceren. Een unieke basluidspreker voor strakke, uiterst gedetailleerde laagweergave  Door Sony toegepaste basluidsprekers bieden uitzonderlijke goede en gedetailleerde weergave van lage tonen. Daarin is merkbaar, dat aan het ontwerp veel aandacht wordt besteed. Zo is bijvoorbeeld het magneetsysteem uitgerust met een exclusieve 'current suppressor ring' om vervorming tegen te gaan. Een 'T' vormige kern wordt gecombineerd met magnetisch materiaal met hoge gelijkstroomweerstand om wervelstroom tegen te gaan, één van de belangrijkste oorzaken van vervorming bij laagweergave. De carbocon conus absortbeert vervolgens ongewenste resonanties en deeltrillingen als gevolg van 'break-up' in het conusmateriaal, zodat de weergave gladder en gelijkmatiger wordt en transiënts ook beter kunnen worden gerealiseerd.

|